Kategoria: MINIMALIZM

GARDEROBA, MINIMALIZM

96. HOME SHOPPING i ZAKUPY SECOND HAND

Małgorzata Gęca

IMG_20180615_184254_HDR

historia prawdziwa:

Jakiś czas temu złożyłam obietnicę (oficjalną, ze sceny i przez mikrofon), że nie będę już kupować nowych ubrań, a tylko używane, czyli zgodnie z duchem i zasadami zero waste (refuse-reduce-reuse). Wydawało mi się to łatwe do zrealizowania, bo moja minimalistyczna szafa mnie satysfakcjonowała i byłam z niej dumna. Nie zamierzałam poprawiać czegoś, co świetnie działało i wierzyłam, że ukochany minimalizm ochroni mnie przed pokusami.

home shopping, czyli zakupy we własnej szafie:

Od dawna wszelkie potrzeby garderobiane załatwiałam metodą home shopping, czyli pytałam domowników, czy nie mają czegoś do oddania lub pożyczenia. Sprawdzam też we własnej szafie, bo nawet przy niewielkiej ilości ubrań, nie o wszystkim się pamięta. To świetna metoda, polecam, u nas działa w większości przypadków, bo zazwyczaj mamy w domach wszystko, czego nam potrzeba. W ten sposób wzbogaciłam się tego lata o dżinsy do kolan (wystarczyło obciąć levisy mężą – spokojnie, sam mi je dał), kurtkę córki i jej dwie bluzki. Szafa wydała mi się zaopatrzona na kolejne lata i nawet zaczęłam myśleć, co by tu w niej zminimalizować.

używane / second hand / vintage:

Uhuhuhu, jakże się myliłam sądząc, że jestem odporna na pokusy zakupów z drugiej ręki!. Wystarczyła jedna wizyta w szafie koleżanki, a dostałam oczopląsu na widok czerwonych torebek, lnianych szali i markowych ubrań, których chciała się pozbyć przed przeprowadzką do nowego, bardziej minimalistycznego mieszkania. Wyszłam od niej z naręczem pięknych przedmiotów, kupionych za grosze, doskonałej jakości i z naturalnych materiałów, a każda z tych rzeczy pasuje do wszystkiego, co już mam w szafie. Niech żyją zakupy z drugiej ręki!

minimalizm a słaba silna wola:

Niestety to wciąga. Dzisiaj moja słaba silna wola wystawiana jest na próbę w domu siostry. Tym razem za kilka genialnych ciuchów nawet nie muszę płacić. Czyżby to był koniec mojej pięknej, malutkiej i funkcjonalnej garderoby? Jak ochłonę, to z pewnością przyjrzę się wszystkiemu, co mam i porządnie przetrzebię szafę. Niestety, niestety, obawiam się, że nie będę w stanie wrócić do etapu kilkunastu sztuk odzieży – za żadne skarby nie oddam czerwonych torebek!!

Minimalism is good for environmen!.

https://www.facebook.com/greenpeace.international/videos/1623530041125806/UzpfSTQ5NTE4NTQ3MDYyMzc5NToxMzM1NTk4NDE5OTE1ODI1/

HIGIENA, MINIMALIZM, URODA

88. KREATYWNA KOSMETYCZKA

Małgorzata Gęca
30698439_263863827487843_8178564170577346560_n
Staram się, żeby materiały, jakich używam, były wyrazem mojego buntu wobec tego, co plastikowe i jednorazowe. Jest tu trochę plastiku, ale więcej szkła, metalu i drewna 🙂

Nigdy nie przypuszczałam, że będę tyle kosmetyków robić sama, bez tylu się obywać, tyloma się dzielić i tyle dostawać, i że używanie tego wszystkiego będzie takie przyjemne i podkręcające kreatywność.

To, co jest mi potrzebne do pielęgnacji i makijażu, mieści się obecnie w małym pudełku, w którym trzymam też akcesoria do włosów i leki. Nie są to kosmetyki idealnie zero waste (czyli więc bez plastiku i w opakowaniach do wielokrotnego napełnianiania), ale przecież nie o perfekcyjność tutaj chodzi, ale o wyrwanie się z systemu i bunt przeciwko ,,niezrównoważonym” producentom.

Ocet jabłkowy i olejek z orzecha laskowego, podkład, puder, szminka, tusz:

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.

Bardzo jestem ciekawa, jak będzie wyglądać moja kosmetyczka za rok: czy uda mi się wreszcie zrobić własny tusz do rzęs i korektor; czy skończy mi się wreszcie czerwona szminka i zrobię sobie własną z naturalnych barwników (rabarbar? truskawka? burak? malina?); czy wszystkie moje kosmetyki będą jadalne?; czy wosk pszczeli zamienię na coś innego?; czy wszystkie ulubione kosmetyki i składniki będę mogła kupić do własnego opakowania w mojej kooperatywie? A może to ja będę je sprzedawać, albo uczyć innych, jak robić? Jedno jest pewne: zero waste to ewolucja i rozwój, więc na pewno wielu nowych rzeczy się nauczę, i – co jeszcze ważniejsze – wielu starych się oduczę.

DIY, HIGIENA, MINIMALIZM

86. SKARBONKA NA RESZTKI MYDŁA

Małgorzata Gęca

30221467_261349174405975_6109625059125493760_o

Żadna rzecz nie ma na koncie tylu zasług w dziedzinie prewencji powstawania odpadów w moim domu (aka zero waste), co dobre mydło. Zrobione ręcznie, wg starej receptury, z paru prostych i świeżych składników, zastąpiło mi kilkanaście innych produktów. Ludzi, którzy sami robią mydło, podziwiam na równi z tymi, którzy sami pieką chleb. Wespnę się na wyżyny patetyzmu i powiem, że tak, jak szanuję w kuchni dobry chleb, tak szanuję w łazience dobre mydło!

Te okruszki mydła, tak małe lub cienkie, że nie można ich już utrzymać w dłoni, mają wiele zastosowań. Można je rozpuścić i użyć do małego prania. Można włożyć do szuflad, dla ładnego zapachu i odstraszenia moli. Można wrzucić do wrzątku w którym sterylizuje się kubeczek menstruacyjny. Można – ku uciesze dzieci – zrobić tzw. herezję w glucie. A można wydziergać dla nich stylowy woreczek z szorstkiego sznurka i używać jako praktycznej myjki.

Moja myjka mógłaby być bardziej stylowa, gdyby była mniej krzywa oraz kulturalnie zszyta szydełkiem i sznurkiem – niestety tych rzeczy nie umiem jeszcze zrobić. Oczywiście próbowałam, ale ostatecznie użyłam zwykłej nitki oraz jedynego ściegu, jaki znam, a którego nauczył mnie dawno temu dziadek. Nie wiem, jak się ten ścieg nazywa (może ułański?), ale jest bardzo mocny (niejednego pluszaka nim mojemu dziecku uszyłam).

A teraz serio… Kiedy w czasie prezentacji lub warsztatów o zero waste trafiam na kogoś nieufnego wobec mojego stylu życia, daję mu do ręki kostkę mydła aleppo lub bronnersa. Mało kogo pozostawia obojętnym wyliczenie, ilu – często szkodliwych i nadmiernie opakowanych – rzeczy nie musi wcale kupować, bo może je zastąpić dobrym mydłem. A ta lista wciąż się rozszerza!

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.